HIV enfeksiyonu tedavisinde enfeksiyonu tamamen ortadan kaldıran bir tedavi ve ilaç henüz bulunabilmiş değildir. İlk ilaçların bulunmasından itibaren tedavinin asıl işlevi virüsün vücutta kendini kopyalamasını engellemektir. HIV enfeksiyonunda kullanılan ilaçlar viral kopyalanmanın belli basamaklarına göre çeşitli sınıflara ayrılır:
1 – Nükleozit ve Nükleotit analogu Revers Transkriptaz İnhibitörleri NRTI
Bunlar HIV enfeksiyonu tedavisinde ilk bulunan ilaçlardır. HIV’in genetik materyali olan RNA’sından DNA üretmesini etkileyerek kopyalanmasını engeller.
2 – Nonnükleozit Revers Traskriptaz İnhibitörleri NNRTI
Bu gruptaki ilaçlar da NRTI grubundaki ilaçlar gibi virüsün kopyalanmasını engellerler.
3 – Proteaz İnhibitörleri PI
Bu gruptaki ilaçlar 1996’da kullanılmaya başlanmıştır. HIV tedavisindeki en güçlü ilaçlardır. CD4 hücresi içinde kopyalanmış virüslerin hücre dışına çıkışı yani yeni virüslerin oluşumunu engeller. NRTI / NNRTI grubundan başka bir ilaçla birlikte kullanılması gerekmektedir.
4 – İntegraz İnhibitörleri
Virüsün CD4 hücresinin çekirdeğine yerleşmesini ve kopyalanmasını sağlayan enzimi etkileyerek çoğalmasını engeller.
5 – Füzyon İnhibititörleri FI
Virüsün CD4 hücresine tutunmasını engeller.
6 – Yardımcı Reseptör İnhibitörü
Virüsün CD4 hücresine tutunmasına yardımcı olan reseptörleri bloke ederek tutunmayı engeller.
Türkiye’de yukarıdaki NRTI, NNRTI, PI ve İntegraz İnhibitörü gruplarından ilaçlar kullanılmaktadır. HIV enfeksiyonu tedavisinde bu gruplardan birden fazla ilaç kombinasyon halinde kullanılır. Ancak son yıllarda tek tablet rejimi denilen birden fazla ilacın tek bir ilaçta birleştirildiği ve 24 saatte 1 tablet kullanılan ilaç rejimleri ülkemizde reçete edilmeye başlanmıştır.